BLIZNY ZANIKOWE – nowy standard leczenia

Półtora roku temu zamieściłem na blogu dwa artykuły dotyczące blizn. Temat niezwykle istotny, o czym świadczy zarówno popularność tych artykułów, jak i liczba pacjentów, którzy do mnie trafiają. Co się zmieniło w moich poglądach na temat leczenia blizn od tamtego czasu? Dużo!

Zmiana poglądów, podyktowana doświadczeniem ostatnich kilkunastu miesięcy, dotyczy głównie leczenia blizn zanikowych, częściowo też blizn pooparzeniowych.

Co się zmieniło

W medycynie estetycznej nie pojawiła się żadna nowa metoda postępowania z bliznami. Stosowane są nadal głównie: dermabrazja, mocne pilingi chemiczne, laser frakcyjny i radiforekwencja mikroigłowa.
Pisałem półtora roku temu, że dermabrazja, czyli mechaniczne zdzieranie naskórka aż do warstwy brodawkowatej jest niebezpieczne. Podtrzymuję.
Pisałem o dużym ryzyku powikłań przy stosowaniu głębokich pilingów chemicznych (najczęściej jest to TCA). Podtrzymuję. I dodam jeszcze, że u większości pacjentów, którzy do mnie trafili po zabiegu TCA na blizny (szczególnie pooparzeniowe), doszło do odbarwienia skóry. TCA wypala i koaguluje białko, jest skuteczny na blizny, ale zarazem niebezpieczny. Nie można z nim wchodzić zbyt głęboko w skórę, bo ryzykuje się wytworzeniem jeszcze większej blizny. Jest też bardzo „toksyczny” dla skóry, która po zabiegu regeneruje się bez barwników, jest białą plama. Niektórzy pacjenci to akceptują jako mniejsze zło, dla innych jest to szok.
Pisałem wtedy również o laserze frakcyjnym ablacyjny jako o złotym standardzie postępowania z bliznami. Jego wysoka skuteczność i wyższość nad pilingami i dermabrazją polega między innymi na tym, że laser ablacyjny nie niszczy całkiem skóry, tylko ją dziurkuje, pozostawiając obszary nienaruszonej tkanki, dzięki temu jej regeneracja jest szybsza i bez takiego ryzyka powikłań. Nadal używam lasera ablacyjnego, ale już nie tak często jak kiedyś.
Pisałem też, że zacząłem stosować na blizny zanikowe radiofrekwencję mikroigłową. Ale wtedy nie wiedziałem jeszcze jak bardzo rewolucyjne jest to narzędzie! I tu właśnie nastąpiła główna zmiana moich poglądów – teraz to rf mikroigłowa staje się złotym standardem leczenia blizn zanikowych, a jej uzupełnieniem w przypadku blizn o złożonym podłożu pozostaje laser frakcyjny ablacyjny.

Jak leczę

To, o czym piszę dotyczy głównie blizn pooparzeniowych i zanikowych (najczęściej są one pozostałością po trądziku). Testowałem metody i porównywałem efekty leczenia u różnych pacjentów. Blizny zanikowe leczę w tej chwili zazwyczaj rf mikroigłową, a w bliznach pooparzeniowych łączę rf mikroigłową z laserem frakcyjnym i osoczem bogatopłytkwym.
Na typowe blizny zanikowe, będące po prostu dziurami w skórze, stosuję rf mikroigłową, gdyż jej skuteczność jest większa niż lasera, a skóra szybciej się regeneruje, nie ma ryzyka zakażeń czy powikłań. Ten zabieg jest mniej uciążliwy dla pacjenta, może normalnie chodzić do pracy, bo jedyną pozostałością jest zaczerwieniona przez dwa dni skóra. Tymczasem laser wypala skórę i robi ranę, więc okres rekonwalescencji trwa dłużej, minimum tydzień, a zazwyczaj dłużej.

ZOBACZ FILM:

Blizny pooprzeniowe są trochę większym problemem i wyzwaniem. Powstają wskutek silnego urazu dla skóry, obejmują duże powierzchnie, łączą w sobie zaniki, zwłóknienia, zgrubienia skóry, zaburzenia koloru. W ich przypadku najważniejszy jest nadal laser frakcyjny, natomiast jako wspomagających metod używam rf mikroigłowej i osocza bogatopłytkowego. Łączenie lasera z osoczem jest bardzo ważne, nie dla odmładzania skóry, jak to się robi w innych zabiegach, ale dla jej przemodelowania, gdyż w bliznach występują zaburzone proporcje poszczególnych typów kolagenu. Bywają blizny z przykurczami, gdzie skóra jest sztywna, jak plastik, nie daje się naciągnąć. Zaczynam wtedy od osocza bogtopłytkowego i mocnego zabiegu laserem, żeby skórę zmiękczyć.

Studium przypadku

Pacjent z bliznami zanikowymi na plecach, częściowo przerostowymi i częściowo odbarwionymi. Jego przykład pokazuje, że blizna bliźnie nierówna nawet w obrębie tej samej części ciała u tego samego pacjenta. Żeby sobie z nimi poradzić trzeba stosować kilka metod i narzędzi.
Miałem dylemat jaką zastosować metodę u tego pacjenta. Laser frakcyjny ablacyjny to duża destrukcja dla skóry. Ryzykowny na całość pleców. W dodatku pacjent jest sportowcem, biega, chodzi na basen. Zabieg laserowy za każdym razem wyłączałby go z funkcjonowania. Dlatego robiłem tylko rf mikroigłową, za to dość mocno (słabiej niż na rozstępy, ale mocniej niż na twarzy) Pacjent chodził sumiennie na zabiegi, co miesiąc, co jest bardzo ważne z punktu widzenia efektywności, i nie przeszkadzały mu one w jego codziennym trybie życia.
Dziury, czyli blizny zanikowe, zniknęły w 70 procentach po 5 zabiegach. Odbarwienia i blizny przerostowe nadal są, bo nimi się na razie nie zajmowałem. Według mnie, gdybym zastosował laser, nie osiągnąłbym takiego efektu, nie wspominając już o ponad tygodniowej przymusowej rekonwalescencji po każdym zabiegu.
Jak pisałem wcześniej, blizna bliźnie nierówna. Czasem blizna wygląda jak jezioro z wałem przeciwpowodziowym, czyli ma postać dziury, ale dookoła jest obrąbek tkanki (blizna przerostowa, czyli tkanka o lekko wypukłej, stwardniałej strukturze). W takiej sytuacji rf mikroigłowa zadziała na dołek (zregeneruje tkankę tak, że wypełni ona ubytek), ale nie rozbije wału. Tę część blizny należałoby wypalić laserem chirurgicznym.

 

Reasumując dzisiejszy temat: frakcyjna rf mikroigłowa stała się moim złotym standardem w leczeniu blizn zanikowych. Gdyż:
– działa skutecznie,
– wymaga mniej zabiegów niż laser,
– działa głębiej i silniej niż laser,
– nie ma powikłań, przebarwień, odbarwień,
– jest super bezpieczna
Siła działania rf mikroigłowej jest tak duża, że można ułożyć równanie: mocne parametry lasera = słabe parametry rf mikroiglowej.