BLIZNY WYPUKŁE (PRZEROSTOWE I KELOIDY) – JAK USUNĄĆ

Dziś przedstawię efekty usuwania blizny wypukłej. Pisałem już o tym wcześniej. Teraz omówię to dokładniej, gdyż mogę pokazać, jak ona wygląda po kolejnych zabiegach.

W grupie blizn wypukłych, czyli wystających ponad powierzchnię skóry, wyróżniamy blizny przerostowe i keloidy.

W tych pierwszych występuje nadmiar kolagenu, który wypycha skórę na zewnątrz. Są często czerwone i potrafią takie pozostać przez lata. Jedna z moich pacjentek ma wypukłą, czerwoną bliznę po szczepieniu na odrę, które wykonano jej w dzieciństwie. Blizna przerostowa jest takiej wielkości jak uraz, wskutek którego powstała.

Inaczej jest z keloidami – tu blizna jest znacznie większa niż uraz, i może rosnąć jeszcze długo po zagojeniu rany.

Kiedy powstają blizny wypukłe

Częstą ich przyczyną jest nieprawidłowe gojenie się ran.

Im dłużej goi się rana, tym większe ryzyko powstania blizny wypukłej.

Co ciekawe, niektóre okolice ciała są predysponowane do powstawania tego typu blizn. Są to okolice obojczyków, górna część pleców oraz twarz w okolicy uszu. Częściej niż keloidy występują tam blizny wypukłe przerostowe. Nie wiadomo dlaczego tak się dzieje. Można też mieć genetyczne predyspozycje do tego, że po każdej ranie pozostaje blizna wypukła.

Kolejna przyczyna to inwazyjne zabiegi chirurgiczne. Zwłaszcza po cięciach nożem elektrochirurgicznym blizny powstają częściej i są rozleglejsze, niż po cięciu zwykłym skalpelem. Dzieje się tak, ponieważ taki nóż nie tylko przecina skórę, ale powoduje też, że na granicy cięcia zostaje ona bardzo mocno poparzona, niemal zwęglona. W czasie operacji jest to wygodne, bo następuje koagulacja tkanek i zatrzymanie krwawienia, ale niestety prowadzi do późniejszego dłuższego gojenia się ran – organizm musi usunąć zwęgloną tkankę i zastąpić ją nową, zdrową, co trwa znacznie dłużej niż w przypadku zwykłej rany.

 

Zobacz też: Blizny – rodzaje i postępowanie ze świeżą blizną

 

Jak nie dopuścić do powstania blizn wypukłych

Proces gojenia i reperacji skóry po urazie wbrew pozorom nie trwa 1-2 tygodnie (do odpadnięcia strupków), ale nawet do 24 miesięcy. W tym czasie, po 1-2 miesiącach od zagojenia się rany często blizna robi się lekko wypukła i stwardniała, ale nie oznacza to jeszcze powstania blizny wypukłej, potem, po kolejnych 2-3 miesiącach na ogół wygląd tkanki wraca do normy, mięknie, a wypukłość zanika, więc nie ma co wpadać w panikę.

Ale nie zawsze się tak dzieje, czasem wypukłość pozostaje i mamy do czynienia z blizną wypukłą. Są one bardzo trudne do leczenia, więc najlepiej nie dopuścić do ich powstawania.

Przede wszystkim więc trzeba dbać o szybkie i prawidłowe gojenie się ran po urazie – odkażać je, zapewnić aseptykę i nie zrywać strupków.

Ważne jest też stosowanie jak najmniej urazowych technik, jeśli uraz powodujemy świadomie. Dlatego do wycinania znamion i włókniaków, o ile nie ma potrzeby wykonania badania histopatologicznego, lekarz powinien stosować laser chirurgiczny dobrej jakości. Mam wielu pacjentów, którzy trafili do mnie z rozległymi bliznami po wycięciu niedużych włókniaków nożem elektrochirurgicznym lub skalpelem.

Każdą bliznę, w okresie kiedy robi się delikatnie wypukła (1-2 miesiące) warto profilaktycznie masować. Warto też kupić maść na blizny na bazie silikonu lub plastry na blizny.

Pamiętajmy tylko o tym, że maści i plastry są na blizny wypukłe. Dlatego też należy nimi smarować bliznę tylko do momentu, aż tkanka wróci do normy. Ani maści ani plastrów nie stosujemy na blizny zanikowe, czyli takie, w których jest ubytek tkanki, np. na blizny po trądziku, bo nie ma to większego sensu. Warto też pamiętać, że każda blizna na początku ma inny kolor niż skóra, i zazwyczaj wyrównuje się on samoistnie. Dlatego kolorem blizny się nie przejmujemy przez 6-10 miesięcy, dopiero jak w tym czasie się nie wyrówna, to wtedy trzeba poszukać gabinetu medycyny estetycznej, który się tym zajmie.

Jak usuwać blizny wypukłe (metody, których nie stosuję)

Zanim lekarz podejmie decyzję o zastosowaniu konkretnej terapii, powinien dokładnie obejrzeć bliznę, z którą pacjent przyszedł oraz inne blizny na ciele pacjenta, o ile takie są. Powinien też wypytać o przyczyny powstania blizny, o to, jak się goiła i czy pacjent ma predyspozycje do blizn. To wszystko pozwoli dobrać terapię i optymalne parametry zabiegów.

Mogłoby się wydawać, że blizny wypukłe najłatwiej byłoby wycinać chirurgicznie, bo to nadmiar tkanki. Dawniej tak robiono, ale w większości przypadków blizny powracały, czasem wręcz większe, więc już się tej metody nie stosuje i warto o tym wiedzieć.

Słychać też o stosowaniu lasera frakcyjnego nieablacyjnego. Moim zdaniem jednak poza nielicznymi wyjątkami nie powinno się go do tego celu używać. Lepszy jest laser ablacyjny albo chirurgiczny, ale nie po to, aby wyciąć bliznę! Wycięcie jej, a także mocne drażnienie powoduje, że blizna powraca, tak jak po wycięciu skalpelem. Chodzi więc o to, aby wykorzystując laser bliznę tylko bardzo delikatnie drażnić, uszkadzać fragmentarycznie.

W literaturze fachowej wśród metod usuwania blizn przerostowych na czołowym miejscu jest ich wymrażanie. Ja też na początku mojej praktyki lekarskiej stosowałem tę metodę, ale przekonałem się, że… nie za bardzo działa. Co więcej, może dawać skutki uboczne w postaci odbarwienia blizny.

Raczej też nie stosuję też ostrzykiwania sterydami ani preparatami cytostatycznymi. Wprawdzie sterydy działają na blizny przerostowe, ale ich wadą jest, że powodują, że skóra w obrębie skóry staje cię cieńsza, czasem przez to wygląda inaczej niż zdrowa skóra. Ze sterydami łączy się czasem leki cytostatyczne, które zabijają młode komórki. Z mojej praktyki wynika, że sterydy i cytostatyki nie są aż tak bardzo skutecznie, jak podaje literatura, czyli pozwalają zmniejszyć bliznę, ale jednak nie do końca.

 

Zobacz też: Jak usunąć bliznę ciętą na twarzy

 

Metody, które stosuję

Wypracowałem autorską metodę usuwania blizn przerostowych.

Jest ona połączeniem lasera frakcyjnego ablacyjnego oraz specjalnie dobranych preparatów do rozpadu kolagenu, a czasami dodatkowo lasera bromkowo-miedziowego.

Metoda jest bolesna, żmudna, ale skuteczna. Stosując laser trzeba tylko pamiętać o tym, aby drażnienie tkanki było na tyle mocne, żeby metoda zadziałała, a zarazem na tyle delikatne, aby blizna się nie odnowiła. Laser bromkowo-miedziowy przydaje się w przypadku opornych blizn, które słabo reagują i słabo się zmniejszają. Taki zabieg jest bardzo agresywny. Pozostaje po nim w skórze dziura, która jeszcze przez długi czas będzie wypełniana tkanką. Tego lasera używam więc jako ostateczność, wtedy, gdy nie działają inne metody.

Zdarza mi się też używać rf mikroigłowej, co wydaje się paradoksalne, bo to świetna metoda, ale do blizn zanikowych – w bliznach wypukłych jest nadmiar kolagenu, więc nie ma potrzeby go pobudzać. A jednak rf mikroigłowa – umiejętnie łączona z innymi metodami, i wprowadzona nie od początku, ale na dalszym etapie terapii – pomaga.

Blizn wypukłych nie da się usunąć 2-3 zabiegami. Wymagają dużo cierpliwości i odpowiedniej kombinacji metod. Małe blizny dają ten komfort, że można naraz działać na całą ich powierzchnię. Inaczej jest przy dużych bliznach, co wydłuża leczenie. Najdłużej usuwa się blizny plackowate okrągłe.

Pacjentka z blizną

To blizna przerostowa na obojczyku, po wycięciu znamienia. Powstała mimo prawidłowego gojenia się rany.

Leczenie polegało na połączeniu różnych metod. Jest po jedenastym zabiegu. Pozostała jeszcze lekko zaczerwieniona, niewielka wypukłość. Poddam ją jeszcze jednemu zabiegowi, a potem zaczekam, aby się przekonać, czy zaczerwienienie ustąpi czy trzeba będzie jeszcze wykonać dodatkowe zabiegi wyrównujące kolor.