Blizny po  ospie – prawdziwe przypadki

Pokażę dzisiaj przypadek młodej pacjentki, która miała na czole pojedyncze blizny po ospie. Niby problem nie jest duży, ale warty pokazania, bo wiele osób ma raptem jedną czy dwie blizenki i zastanawia się, czy da się je poprawić, czy lepiej nie ruszać.

Po zabiegach dwie blizny u pacjentki są niewidoczne, choć skóra jeszcze nieznacznie różni się kolorem, a trzecia jest ledwie widoczna (jest o 2/3 płytsza). Na początku blizny były jaśniejsze niż skóra w okolicy. Choć na ogół odbarwienia skóry są trudne do zniwelowania, to w tym konkretnym przypadku jest na to szansa.

Blizny po ospie, w porównaniu na przykład z bliznami pooparzeniowymi, wydają się łatwiejsze do usunięcia, z drugiej jednak strony są trudniejsze, bo w skórze jest dziura, którą trzeba wyrównać. Na domiar złego przy bliznach zanikowych skóra jest cieńsza w tym miejscu, więc metody wypełniania kwasem hialuronowym czy biostymulatory są nieprzydatne, nie dają efektu. Kiedy więc podejmuję się leczenia takich przypadków, zabieram się do nich inaczej – próbuję przywrócić właściwą grubość skóry, czyli obrazowo z 1 mm grubości zrobić 2 mm. Na ogół stosuję w tym celu frakcyjną RF mikroigłową w połączeniu z laserem frakcyjnym. Efekty, jak widać na zdjęciach, są bardzo dobre.